Ειδα πως βρισκομουν σε ενα δωμάτιο με μόνο έναν μικρό καναπέ μέσα. Ξαφνικά μπαίνει μεσα ένας παρα πολύ όμορφος νεαρός και μου πιάνει την κουβέντα. Μου μιλάει σαν να με γνωρίζει χρονια, όμως εγώ δεν μπορώ να τον αναγνωρίσω. Μου κάνει ερωτήσεις όπως "θυμασαι τοτε που ειχαμε παει σε εκεινο το μαγαζι και εγινε εκεινο το πραγμα?" Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι και πως ξέρει τόσα πολλά για μένα. Εκείνος καταλαβαίνει πως δεν τον αναγνωρίζω και το φωτεινό του πρόσωπο γίνεται λυπημένο. Με ρωτάει πληγωμένος "δεν με θυμασαι?" Και εγώ του απαντάω μπερδεμένη πως όχι.