Περπατούσα βιαστική σε ένα δρόμο με λίγες στροφές. Θα ξεκινούσα δουλειά πρώτη μέρα. Μόλις είχε ξημερώσει. Στο πεζοδρόμιο συνάντησα πολλούς ανθρώπους που πήγαιναν όλοι στην αντίθετη κατεύθυνση από μένα. Μου εκανε εντύπωση που κανείς δεν πήγαινε όπως εγώ. Αφού πέρασα μερικά σπίτια, έφτασα. Διπλα στην είσοδο βρήκα τον αγαπημένο μου που μου είχε προτείνει αυτή τη δουλειά. Καθόταν σε μια πολυθρόνα και κρατούσε ανοιχτή μια εφημερίδα. Χάρηκε που με είδε αλλά δε θυμόταν τίποτα για τη δουλειά. Θύμωσα που με κορόιδεψε και γύρισα να φύγω. Τότε κοίταξα στον ουρανό και είδα δυο κόκκινες καρδιές, σαν μπαλόνια να αιωρούνται. Τις θαύμασα.
Al1234
