Ειδα οτι κολυμπουσα νυχτα μεσα σε μια απεραντη θαλασσα, στα βαθια, και εβλεπα εξω την παραλια, ερημη να απλωνεται σαν να μην ειχε τελος.Δεν ειχα αγχος στο ονειρο, αντιθετα μου αρεσε αυτο, απλα ενιωθα να εχω χαθει αλλα χωρις να με νοιαζει.Το νερο της θαλασσας ηταν μαυρο αλλα κρυσταλινο και πεντακαθαρο, χωρις κυματα, κι ο ουρανος καθαρος.Ξαφνικα εκει που κολυμπουσα προς τα μεσα, ειδα ενα τεραστιο τσουναμι να εμφανιζεται και να ερχεται καταπανω μου.Τρομαξα, αλλα εμεινα ακινητη, και τελικα περασε απο πανω μου χωρις ουτε να με πνιξει ουτε να με παρασυρει, κι εσκασε, προκαλωντας μονο ενα μικρο σεισμο, στην ακτη, χωρις αλλες καταστροφες.Συνεχισα τοτε το κολυμπι μου βγαινοντας προς την ακτη, να μην ερθει αλλο τσουναμι, αλλα χωρις να φοβαμαι, κι εκει ξυπνησα.Περναω ενα προβλημα υγειας συν την απωλεια ενος αγαπημενου προσωπου αυτη την περιοδο, και αισθανομαι οτι το ονειρο σχετιζεται καπως με αυτο.
Σπυριδουλα
