Είδα τον πατέρα μου που έχει πεθάνει εδώ και ένα χρόνο να κάθεται σε ένα γραφείο .Μπροστά από το γραφείο περνούσαν άνθρωποι άγνωστοι σε μένα ,έδιναν λεφτά (χαρτονόμισμα) στον πατέρα μου και κείνος τους έδινε ένα χαρτί,ένα έντυπο.Δεν μιλούσε,μόνο έβαζε τα χρήματα σε ένα κουτί. Ίσως(δεν το θυμάμαι πολύ καλά) να έβαζα εγώ τα χρήματα στο κουτί αφού ήμουν και εγώ εκεί.Ο πατέρας μου δεν μου μίλησε καθόλου.Κάποια στιγμή αντιλήφθηκα ότι κάποια χαρτονομίσματα ,που είχαν πέσει στο πάτωμα τα πατούσα με το πόδι μου. Δεν έσκυψα όμως να τα πάρω,παρά τα έσπρωχνα με το πόδι μου να πάνε πιο πέρα.
Κατερίνα
