Είδα ότι είμουν έξω από ένα σπίτι υποτίθεται το πατρικό της ξαδέρφη μου στο χωριό σε άσφαλτο μαύρη με την οποία εδώ και πολλά χρόνια δεν μιλάμε. Βρεθήκαμε και κουβεντιάσαμε διαφορά και είχα την αίσθηση ότι ήταν και ο αδελφός μου εκεί. Και κάποια στιγμή λέμε να φύγουμε με τον αδελφό μου και αφού έχουμε απομακρυνθεί θυμάμαι ότι ξέχασα τα τσιγάρα μου και γύρισα πίσω για να τα πάρω. Φτάνοντας της λέω ααα.ξεχασα τα τσιγάρα μου και τότε απλώνει το χέρι της και μου δίνει το πακέτο μου και μου λέει αάα Δήμητρα σου είπα εγώ έχω φύγει από το σπίτι. Ωωω γιατί της λέω εσείς το είχατε αγοράσει...και μου λέει όχι από το σπίτι από τη Αθήνα δεν μπορώ άλλο εγώ εκεί. Και φεύγοντας συνειδητοποιώ ότι είναι όπως την θυμάμαι κοπέλα με κάστανα καρέ μαλλιά και ολόμαυρα ρούχα λεπτή πολύ γλυκιά.. πάω να περάσω το δρόμο που με περίμενε ο αδερφός μου και καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι σε σταυροδρόμι και περνάει ο αδερφός μου με το αυτοκίνητο μου για να με πάρει και απέναντι βλέπω και την μεγάλη μου την αδελφή που το τελευταίο 5μηνο δεν μιλάμε. Εκεί ξύπνησα.
Ξυ
Δήμητρα
