Το όνειρο ξεκίνησε απότομα και απότομα τελείωσε. Βρισκόμουν σε μια κουζίνα και ξαφνικά αντίκρισα τους 2 πεθαμένους μου θείους, τον έναν μετά τον άλλον ζωντανούς. Να σημειώσω πως ο ένας ήταν αδελφός του πατέρα μου και ο άλλος αδελφός της μητέρας μου που έχουν συγχωρεθεί και οι δύο με διαφορά χρόνων αλλά και οι δύο θυμάμαι έφυγαν κοντά στο Πάσχα. Ήταν και οι δυο πολύ σοβαροί, με κοίταξαν και μου είπαν πως ήρθε η ώρα να πάρουν κάποιον. Τότε άξαφνα εμφανίζεται ο αδερφός μου, στα άσπρα ντυμένος. Το κράτησα σφιχτά στην αγκαλιά μου και τους φώναξα "μην μου τον πάρετε αυτόν". Τον κρατούσα τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα τον πονέσω. Δεν έφυγε, δεν πήγε πουθενά, μόνο οι θείοι μου χάθηκαν. Δεν πρόλαβα να δω την κατάληξη γιατί ξύπνησα από τον πόνο και την αγωνία που ένιωσα. Είχα μια σιγουριά πως δεν τον άφησα να φύγει μα ίσως και αυτό να ήταν από την επιθυμία που είχα να μην φύγει. Παρακαλώ ας το ερμηνεύσει κάποιος
αγγελικη
