Είμαι στο αυτοκίνητο με τους γονείς, την αδελφή και τον άντρα μου και περιμένουμε στο λιμάνι να επιβιβαστουμε στο καράβι για Νάξο. Ο άντρας μου κατεβαίνει από το αυτοκίνητο γιατί διαπιστώνει ένα λάθος στο εισιτήριο του και τρέχει στα εκδοτήρια να ρωτήσει μήπως υπάρχει πρόβλημα. Έρχεται η ώρα να επιβιβαστουμε και δεν βλέπω στην προβλήτα πουθενά τον άντρα μου ο οποίος είχε ξεχάσει το κινητό του στο αυτοκίνητο και δεν μπορούσα να τον ενημερώσω. Βγαίνω γρήγορα με την αδερφή μου στο κατάστρωμα και βλέπω πως το πλοίο αναχωρεί και την θάλασσα γαλήνια. Το βλέμμα ψάχνει με αγωνία στην προβλήτα τον άντρα μου, φωνάζω στους ναυτικούς να τον περιμένουν (μάταια) και το πλοίο τελικά φεύγει. Τότε είδα τον άντρα μου να ξεπροβάλλει τρέχοντας από τα εκδοτήρια και να χτυπιέται που το έχασε ενώ παράλληλα μου φώναζε "θα προλάβω το επόμενο".
Ρένα
